çocuk gibi küskünüm Leyla Erbil'e, bütün gün surat asıcam, belki biraz ağlayabilirim bile...

-başka bir şey ister misin?
-seni isterim ! ne yapıyorsun?
-ne mi yapıyorum,,, irmik helvası.
....

-ölmüş kuşakların geleneği bütün şiddetiyle yaşayanların üzerine çöker, değil mi?
- ne dedin, ne dedin? işitilmiyor buradan azıcık yükselt sesini.
-ölmüş kuşakların geleneği bütün şiddetiyle yaşayanların üzerine çöker, diyorum.
-irmik helvasını sevmediğini biliyorum ama ne yapayım özür dilerim.
-...
-bence herkes sever irmik helvasını, ben de severim, sen neden sevmezsin acaba?
-ben fransiskenleri severim!
-iyi edersin.
-bizim melamileri de severim,,,hani bir hırka bir sopayla dolaşan,,,

bu diyaloğun sonu "unutmam merak etme sen." diye bitiyor.

günün parçası; the era when we sang

sigur ros kafası

söyleyeyim;

zaten Sigur Ros konseri park orman'da hiç güzel olmazdı;

 mesela Rumeli Feneri çok uygun tam karadenizin başladığı yer; üfff acayip yakışır bidaha gelecek olurlarsa düşünülsün derim valla bak!