"Buenos Aires kontrolsüz ve
çarpık bir şekilde büyüyor, terkedilmiş
bir ülkenin aşırı kalabalık şehri. Bu şehirde binlerce bina gökyüzüne doğru yükseliyor
gelişigüzel bir şekilde… uzun bir
binanın yanında kısa bir bina, orantılının yanında orantısız, Fransız tarzının yanında tarz yoksunu bir
bina.
Bu çarpıklıklar muhtemelen bizi temsil etmekte…
Estetik ve ahlaki çarpıklıklarımızı…
Hiçbir mantığı olmayan bu binalar, kötü planlamanın eseri. Tıpkı
hayatlarımız gibi, nasıl yaşamak istediğimize dair hiçbir fikrimiz yok.
BA bir mola yeriymiş gibi yaşıyoruz, bir kiracı kültürü
yaratmışız.
Binalar daha küçük binalara yer açmak için giderek daha da
küçülüyorlar. Evler oda sayılarına göre
ölçülüyor, ve balkonu, oyun odası, hizmetçi odası
ve kileri olan beş odalılarla; ayakkabı kutusu olarak bilinen tek odalılar
arasında değişiyor.
İnsan eli değen her şey gibi binalar da birbirimizle olan
farklılığımız yansıtıyor artık.
Bir ön giriş bir de arka giriş var
Ferah ve basık evler var
Ayrıcalıklı insanlar A ya da bazan da B blokda oturuyorlar
Harflar ilerledikçe apartman kötüleşiyor
Vaadedilen manzara ve ışık
gerçekle nadiren örtüşüyor
Nehre sırtını dönen bir şehirden ne beklenebilir ki?
Ayrılıkların boşanmaların aile içi şiddetin,
Kablolu kanal sayısındaki patlamanın iletişim eksikliğinin
umursamazlığın uyuşukluğun depresyonun intaharların nevrozların Panik atakların
Obezitenin gerginliğin
güvensizliğin melankolinin
Stres ve hareketsiz yaşam tarzının
Mimar ve mühendislerin suçu olduğundan adım gibi eminim.
intihar hariç bu rahatsızlıkların hepsi ben de de var."
diye başlıyor film; "Medianeras", yani "Yanduvarlar"
fotoğraf gibi film çekmiş adam; Gustavo Taretto
ben öyle filmleri günü gününe takip eden biri değilim, bu film de çok yeni bir film değil dolayısıyla...2011 yapımı galiba... mevzu bildik mevzu ama her sahne bir fotoğraf...çok beğendim dayanamayıp tavsiye ediciim...
filmin tamamı (dublajlı) için link; http://gunlukfilm.com/medianeras-izle-2.html?postTabs=0
